वैभवजी, तुमची हि कविता माझ्या संकेतस्थळावर टाकायची परवानगी दिल्याबद्दल मनापासुन धन्यवाद.
तेव्हा तुझं आभाळ पाहून
गाणं सुचलं नसतं तर
मागत बसलो असतो मी ही
वर पाहून रोज न्याय
कळले नसते गाणा-याला
राग नसतो लोभ नसतो
ओठांवरती गाणे असता
उन्ह काय मेघ काय
तेव्हा तुझं आभाळ पाहून
गाण्यात रमलो नसतो तर
वेचत बसलो असतो मी ही
एक दोन चिल्लर तारे
मोजत बसलो असतो नंतर
तुटपुंजी ही मिळकत माझी
कळले नसते - गाणे सुचता
हाती येते आभाळ सारे
तेव्हा हाती आभाळ येता
वाटलं सगळं कळलं पण
वाटलं नव्हतं ह्यातसुध्दा
असू शकते मेख काही
गाणं सुचता आभाळ मिळते
ह्यात शंका नाही पण
हाती आभाळ असले म्हणजे
गाणे सुचते ऐसे नाही... !!!
No comments:
Post a Comment